สงสารเพื่อน คิดถึงเพื่อน เป็นห่วงเพื่อน

มหันตภัยแผ่นดินไหวครั้งนี้ เป็นอีกครั้งหนึ่ง ที่เป็นห่วงเพื่อนชาวญี่ปุ่นมาก ครั้งสุดท้ายนั้น แผ่นไหวถล่มเมือง Kobe ( แก้ไขครับ วานนี้ คุยกับเพื่อน เลยทราบว่าเป็นเมือง โกเบ ไม่ใช่ Kyoto) ซะกระทั่งว่า คัฟเฟมิวเซียม พังพินาศ

มาครั้งนี้ ก็ได้รู้จักกับเพื่อนร่วมโลก ที่เป้นชาวญี่ปุ่น รู้จักกันบน เกาะเกร็ด เกาะแห่งชีวิต ซึ่งไม่กี่วันหลังจากนั้น ก็ทราบข่าวแผ่นดินไหว คลื่นน้ำยักษ์ถล่ม โรงไฟฟ้าพลังนิวเคลียร์เสียหาย

ใจหาย

ในปี ๑๙๘๗ ได้ทุนไจก้า ไปญี่ปุ่น ปีถัดมา เมียรักก็ตามติดไป ที่เดียวกันแหละ นากามินาโต้ะ NIRS แล้วเราสองคนผัวเมีย ก็ผลัดกันไปๆมาๆ จนแทบจะกล่าวว่า ญี่ปุ่น เป็นบ้านอีกหลัง หรือ แทบจะหลับตาเดินเที่ยวได้

ใจหาย เมื่อทราบข่าวร้าย

ขอกุศลผลบุญที่ชักนำให้ได้รู้จักกัน และที่ได้สั่งสมมา จงช่วยให้เพื่อน ครูบาอาจารย์ชาวญี่ปุ่นทุกท่าน จงปลอดภัยด้วยเถิด

มะไฟ ฅนยาก