Sunday, July 31, 2011

บ้าน วิมานฅน

ความสุขที่แท้ มันไม่ได้มาในวันเดียว ไม่ได้มีในวันเดียว แม้ช่วงเวลาแห่งความสุข จะสั้น ดูว่าแสนสั้น ล้านสั้น แต่การสั่งสมเวลาเพื่อความสุข มีอยู่ และ นานพอควร นวลพอคาน

ผักหญ้า ที่ปลูกๆทิ้งไว้ ยามยากก็พอได้อาศัยกิน

นกกระเต็น กระเซ็นกระสายซัดส่ายเข้ามา หากินยาก เลยวานให้หาปลามาสักตัว เอามานึ่ง แล้วแบ่งกันกิน

ปลานึ่งผัก จิ้มแจ่ว กับ ข้าวเหนียวที่หลงเหลือวันวาน เอามาอุ่น รอดล่ะว่ะ วันนี้

เอาแค่ผักมาจิ้มแจ่วกิน ฤๅ ข้าวเหนียวร้อนๆจิ้มแจ่ว ก็อิ่มแล้ว นี่ยังมีปลามาให้ได้เชยชมอีก
แทบกินไม่ลง

Too sweet too perfect to be real

No comments:


View My Stats