พัฒนาเว้ปไซต์ของ สทน.

ประชุม ที่องครักษ์ เรื่อง เว้ปไซต์ ของ สทน.
อาศัยเครื่องที่ลง xfce4 นี่แหละ บันทึก โดยต่อเรียกบางแฟ้ม, logbook,  จากเครื่อง thinkpad ที่อยู่ที่บ้าน ด้วย ssh ได้ เพราะเครื่องนั้นใช้บริการ dynamic dns อยู่ ซึ่งพอ connected แล้วก็เรียกมาด้วย scp

ง่าย ไวดี
มึน กับ จุ่มแซ้ป

ข้อมูล ที่จะย้ายไปที่ใหม่ มีอะไร
    ความเห็นส่วนตัว ข้อมูลที่คงที่ ไม่ต้องเอาขึ้นโดยเร็ว เพราะทำให้เปลืองค่าจ้าง
แปล ไม่น่าทำ เพราะเราเอามาจากต่างประเทศอยู่แล้ว ไปแปลทำไม
    it-0041.doc จำเพาะแนะนำ ให้แปล
    มามีงานของ ศจ. แปลกแฮะ ถ้าว่าแค่แนะนำตัว ก็น่าจะเอาเป็น incentive ให้ นักเรียน ที่มาเยี่ยมชม เขียน essays สั้นๆบรรยายหลังมาชม ยังจะเกิดประโยชน์โภคผล กว่า
dead line 15 jan 2011 แต่ประธานขอวันที่ ๗ มค ๕๔

ขณะเดียวกัน ก็ใช้งาน logbook ไปในตัวด้วย มันก็โอเคน่ะ ยังไว้ใจได้เหมือนเดิม

กลางดึกของคืนที่ ๒๑ ธค ๒๕๕๓

มานั่งนึกๆดู สทน. ต้องการเพียงเว้ปไซต์ ที่เป็นภาษาอังกฤษ ด้วยอ้างว่า เวลาชาวต่างชาติ ที่เขามาดูเว้ปของเรา เขาดูไม่รู้เรื่อง
อันนี้ เห็นด้วย แต่ กลุ่มเป้าหมายที่จะเข้ามาเป็น ลูกค้า มีเท่าไร
ทำไมถึงไปแปล หรือ แปร ความต้องการของสถาบัน ไปเป็นการว่าจ้างแปลเอกสารเพื่อเอาขึ้นเว้ป ซึ่งที่สุด เมื่อไม่เห็นด้วยแล้ว ก็โยนภาระงานมาให้เจ้าของเรื่องนั้นๆไปแปลเอง

ไปไปมามา ผลที่สุด ก็คงกลายเป็นว่า เมื่อตีพิมพ์ผลงานแล้ว ผู้นั้นก็ได้ค่าแปลผลงานเป็นภาษาต่างประเทศไปด้วย ยังงั้นรึเปล่า หากต้องการยังงั้น บันทึกเหตุผลชี้แจงขึ้นไปสั้นๆให้ ผู้อำนวยการสั่งการลงมา ก็พอเพียงแล้ว เพราะเมื่อต้องการ และมีอำนาจตัดสินใจ ก็ทำได้เลย ตามหลักของหน่วนงานแบบนี้

ที่สำคัญ ดูว่าจะเพิ่มลู่วิ่งมาแทรกแซงงานเดิม ทั้งที่งานเก่าก็ไม่แล้ว หากเอามาผสมกับเรื่องของ web site

joomla ที่ว่าจ้างเขามานั้น ใช้งานได้ รึยัง

เรื่องเล่า
เมื่อ ๑๙ ธค นี้ อุรา ขึ้นไปเชียงใหม่ โดยนั่งรถทัวร์ไปลงที่เชียงใหม่ ค่าตั๋วก็ราวๆหกร้อยบาท
ระหว่างรอขึ้นรถ มีชายไม่ทราบชื่อ เข้ามาเลียบเคียงถามเรื่องตั๋วเดินทาง ทำนองว่า อย่าโยนทิ้ง เขาขอ แต่ที่สุด ก็บอกมาตรงๆว่า ตัวเขาเอง, ชายไม่ทราบชื่อคนนั้น, จะเดินทางไปกับเพื่อนด้วยรถยนต์ส่วนตัว แต่ต้องการตั๋วเดินทางไปยืนยันว่า ได้ไปจริง

ให้งงงมากมาก

ถ้าต้องการตั๋ว ทำไมไม่ไปซื้อตั๋ว เพราะตนเอง, ชายไม่ทราบชื่อคนนั้น, ก็ต้องเดินทางไปอยู่แล้ว ไปซื้อตั๋ว แล้วขึ้นรถไปซะก็จบเรื่อง

ทำไมต้องมาทำในลักษณะนี้ กล่าวคือ เอาตั๋วคนอื่นไปยืนยันว่าเป็นของตนเอง

ที่สุด ไม่ให้อุราให้ตั๋วเขาไป พร้อมกับบอก ชายไม่ทราบชื่อคนนั้น ไปว่าตั๋วเดินทาง มีชื่อเจ้าของอยู่ ท่านได้ไป ก็เอาไปยืนยันไม่ได้ นอกเสียจากว่า จะมีชื่อ มีนามสกุลเดียวกัน หมายเลขประจำตัวประชาชนเดียวกัน

ทั้งงงงทั้งขำกับกรณีนี้

งวดนี้ พอกลับจากองครักษ์ ไปจองตั๋วให้อุรา เพื่อขึ้นไปอีก หลังจากลงมาเรียนในวันที่ ๒๖ นี้แล้ว  ก็เลยแจ้งทางผู้ขายว่า ให้ใส่ชื่อ นามสกุลลงไปให้ครบ แล้วเล่าเรื่องข้างบนนั้นประกอบเหตุผลให้เธอทราบ ทำเอาเธอทำตาปริบๆ ไม่รู้ว่าจะงงงเพราะเข้าใจ หรือไม่เข้าใจ ก็เรื่องราว มัน ค่อนข้างสลับซับซ้อน ย้อนยอกเอาการอยู่ ยากเกินกว่าอาชีพคนขายตั๋วอย่างเธอ จะเข้าใจได้ แม้รูปร่าง หน้าตา จะสวยงามน่ารัก เพียงใดก็ตามทีเหอะ