ปีที่แล้ว ไปเดินเล่น ได้รางจืด โปร่งฟ้า มะกรูด ตะไคร้หอม และอีกหนึ่งต้น นึกชื่อยังไม่ออก อ้อ เสลดพังพอน
ปีที่แล้วได้ไปฝึกโยคะที่ สวนโยคะธรรม เลยได้วิชา ชงชารางจืด มากินแก้โรคภัยต่างๆในร่างกาย
ปีนี้ กะจะไปหาไม้บ้าใบ มาทดแทน มะม่วง ๒ ต้น ที่ ณ หามาให้เมื่อปี ๒๕๒๖ นู้น ที่มันตายและล้มไปแล้ว
หูกวาง
วานนี้ได้แค่โรบินฮูด มาให้ ลูกชายกิน ดูราวกับว่า เขาลงมากินแท้ๆ ทั้งที่ ก็ลงมาเป็นอาสาสมัครในเรื่องอะไรก็ไม่รู้ แต่ดันมาจวบกับงานเกษตรแฟร์ เริ่ม พอดี เลยเป็นลาภปากของเขาไป
วานนี้เอง ๓๐ มค ๕๔ |
ที่สุด ไปเจอ จำปา ที่ยายสั่งมา รอดตัวไป ใกล้ๆกัน เจอสะเดาทวาย คว้ามาก่อน เห็นท่าทางไม้โตมีรากแก้ว คงมีร่มไม้ กินได้ด้วย มั้ง
อีกซุ้ม เจอ สารพัดพิษ มะไฟ คว้าไว้ก่อนแหละ พอเห็น หญ้าหวาน แก้เบาหวาน โซล มันบอกจะเอาไปให้ตากิน เลยกะจะซื้อ พอคนขายบอกต้นละร้อย ต่างทำตาละห้อย ค่อยๆเดินจากมา
พี่นาง คนขาย เห้นใจทารกมาซื้อไม้ และคงชอบใจที่มันพูดว่า จะเอาไปให้ตากิน ด้วยมั้ง เลยลดให้เลย ๕๐ บาท
ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอให้ขายดีเป็นเทน้ำเทท่าเถอะพี่
มันซื้อรองเท้าแตะ ที่คนขายสอบเลขตก คู่ละ ๓๕ แต่ขาย ๓ คู่กลับขาย ๑๐๐ บาท มันว่า ตา เป็นตาปลาใส่รองเท้าไม่ได้ จะเอาไปให้ตา ก็ซื้อให้หลานไป ได้ทั้งตา ยาย และตัวมันเอง
ขากลับแวะไปเอาโรบินฮู้ด กับ ปลาเผาที่สั่งไว้ให้ อุรา อุรา มันบอกว่าไม่กินโรบินฮู้ด เอามาทำไม แต่พอไปถึงบ้าน มันแกะเอามากินซะแทบไม่เหลือ มะไฟ ต้องกินข้าวเหนียวกับกระดูกไก่ติดเนื้อ และ น้ำพริกหนุ่มแทนอีก
ซีงิต
No comments:
Post a Comment