มื้อเที่ยงที่ลำพูน |
ท่ามกลางความเป็นไปของ μ Management โดย มธ.
ไม่ใช่ของหล่อนย่ะ |
พวกเราเลยสงบเสงี่ยมเจียมตัว รีบๆกินอาหารมื้อนั้นให้เสร็จสิ้นแต่โดยดี และ รวดเร็ว
ลำ บ่ เจ้าา
ลำเจ้าลำแต้แต้ หลำจั้ดนั้กเจ้า
ในสายตาที่กร้าว เอาจริงเอาจัง และสีหน้าที่ ดูไม่ยิ้มหัวเหมือนเคย เธอค่อยๆเปล่งเสียงออกมาสั้นๆ แต่ชัดเจนว่า
พัง |
นี่แหละ น้องส้ม น้องส้ม เมื่อถูกถามด้วยคำถามเดียวกับที่ระบายไว้ข้างยานพาหนะของคณะศึกษาทางไกลถึงถิ่น จาก สทน.
No comments:
Post a Comment