ดี เลว บุญ บาป ล้วนแต่อยู่ที่ตัวตน อยู่กับจิตต์ใจตน ไม่ได้อยู่ในภายนอกกายตนเลย อยู่ในใจในจิตนี่แหละ
สวรรค์ นรก ก็ในจิตต์ในใจนี่แหละ
ทำบุญ แล้วได้ทันที จิตใจเป็นสุขเลยอยู่แล้ว เพียงแต่ โง่ มัวคิดว่าต้องรอไปเอาโน้น ชาติหน้า ยังงี้ หลงโง่ไปเปล่า เสียชาติเกิดเปล่าๆ
บุญ ทำไปเพียงเพื่อรำงับเสียซึ่งกิเลส
จะหวังบุญถ่ายเดียว ไม่เอาบาปเสียเลยนั้นไม่ได้ เพราะมันเกี่ยวเนื่องกันอยู่ แยกกันไม่ออก
ทำเดี๋ยวนี้ ได้เดี๋ยวนี้ ได้บุญมา เอามาดับกิเลส ดับเดี๋ยวนี้เลย และ อยู่ที่จิตใจเราเอง อย่านอนหลับทับบุญ อย่างนั้น ถือว่าโง่ เสียชาติเกิดมา ได้เป็นคน ได้พบพระพุทธศาสนาเปล่าๆ
ตรงนี้ไป เป็นข้อคิดเห็นของไมะไฟ แต่ฟังมาจากพระท่านอีกที หลวงพ่อพุธ
ศีล ๕ เบื้องต้น ให้มุ่งไปที่ คน ถ้าไม่ละเมิดถึงคน ก็พอใช้ได้ และถ้ารักษาได้ถึงระดับใจ ยอดเยี่ยมเลย แล้วใน ๕ ข้อ ท่านรักษาได้กี่ข้อ เชื่อได้เลย รักษาได้ทุกข้อแหละ ถ้าศึกษาดูให้ดีดี ถ้าเบื้องต้นมุ่งเอาคนไว้ก่อน
เน้าะ
ดีแล้วมันสงบ และรอบข้างก็สงบด้วย ใจสงบน่ะ
เพิ่งจะหาเจอครับ จากพุทธพจน์ คงพอให้ความกระจ่างได้ว่า อะไรดี อะไรเลว
อกตํ ทุกฺกฏํ เสยฺโย ปจฺฉา ตปฺปติทุกฺกฏํ
กรรมชั่ว ไม่ทำเสียเลยดีกว่า เพราะว่ากรรมชั่วย่อมเผาผลาญในภายหลังได้
น ตํ กมฺมํ กตํ สาธุ ยํ กตฺวา อนุตปฺปติ
บุคคลทำกรรมใดแล้ว ย่อมเดือดร้อนในภายหลัง กรรมที่ทำแล้วนั้น ไม่ดีเลย
No comments:
Post a Comment