พุทธ

วรรณสิงห์ ประเสริฐกุล
เขาไปเกาหลี
เขาถามว่า ท่านได้อะไร หรือ บอกถึงความแตกต่างได้อย่างไร ระหว่าง อ่านพระไตรปิฎก กับ การปฏิบัติ
ฝรั่ง ตอบง่ายๆว่า เหมือนกับการอ่านหนังสือสำหรับเล่นดนตรี ท่นไม่ได้รู้สึกถึงความเพลิดเพลิน รสชาติ สุนทรีย ของดนตรีเลย นอกจากท่านจะ ลงมือเล่นดนตรีเอง ฉันนั้นแล

การปฏิบัติธรรม ทำให้ท่านเข้าใจได้เอง บรรลุได้เอง ถุึงธรรมได้เอง แต่ การนั่งอ่านโดยไม่ปฏิบัติ จะไม่ได้อะไรเลย

อาจารย์ของผม หลวงพ่อ พิจิตร ฐิตวณฺโณ ท่านก็บอกง่ายๆว่า เหมือนกับมีคนมาถามว่า เกลือ มันเป็นยังไง รสเค็มของเกลือเป็นยังไง ท่านต้องตอบคำถามนี้ว่า ให้กินดูเอง ถึงจะรู้ได้เองถึงรสเค็มของเกลือ พอพอกับคนมาถามท่านว่า ปฏิบัติธรรมแล้วได้อะไร ให้ตอบว่า ได้ความสงบ หากมีคนมาถามต่อไปว่า ความสงบเป็นยังไง ก็ให้ตอบไปว่า ท่านต้องปฏิบัติเอง

ยังดีที่ระลึกถึงอาจารย์ได้ กราบขอบคุณอาจารย์มา ณ ที่นี้ด้วย

คุณพระรัตนตรัย จงรักษาทุกท่านด้วยเถิด

ขออุทานต่อท้ายเรื่องสักนิดน่ะ
เข้าใจว่า ผู้เดินเรื่อง ผู้นำเสนอเรื่องนี้ คุณวรรณสิงห์ ประเสริฐกุล นั้น เป็นผลิตผลระหว่าง อดีตดาววิดยา อดีตดาวจุฬาฯ และ คุณเสกสรรค์ ประเสริฐกุล น่ะ เจ้าของวลี เมื่อฟ้าสีทองผ่องอำไพ ประชาชนจะเป็นใหญ่ในแผ่นดิน คนที่ใส่เสื้อม่อฮ่อมขาวไปออกทีวี ในช่วงความวุ่นวายของปี พ.ศ ๒๕๑๖ นั้นน่ะครับ หากเข้าใจคลาดเคลื่อนไป ประการใด ขออภัยไว้ด้วย และ ขออภัยทุกท่านที่ได้เอ่ยชื่อไว้ด้วย