สงครามชีวิต สงครามรัก สงครามน้ำตา เสียงร้องไห้ และรอยยิ้ม

ในโลกนี้ ไม่มีใครที่ไม่เคยเป็นญาติกัน

จะเกิดชาติไหน เราไม่รู้ได้ว่า ก่อนที่จะมาเกิด ในภพในชาตินี้ เราได้เกิดเป็นอะไรมาก่อน ก่อนจะมายังภพนี้ เรามาจากภพไหน แล้วเราจะไปยังภพไหน ต่อไปอีก และในภพนี้ เรามีญาติ มีแม่ มีพ่อ มีพี่ มีน้อง  ซึ่งล้วนแล้วแต่มาอยู่ด้วยกันได้ เพราะ บุรพกรรม ทั้งสิ้น ที่ชักนำพามาให้ได้พบกัน อยู่ร่วมกัน

ดั่งนี้แล้ว ในยามทุกข์ ที่เห็นๆถึงป่านนี้ เราจะมาโกรธขึ้ง คุมแค้น ขุ่นเคืองกันด้วยเรื่องอันใด  น้ำท่วม ก็ทุกข์พอแรงแล้ว เหลือแต่ใจดวงเดียว แต่ละคน เหลือแต่ใจดวงเดียว หาก ใจ ยังมาทุกข์ซ้ำ  ....

เถิดหนาพ่อหนา เถอะน่ะพี่เอ๋ย ด้วยเหตุดังกล่าวมาในตอนต้นนั้น เราจงล่ะเสีย ซึ่งอกุศลจิต มานึกดูว่า เขาก็ดี เราก็ดี ล้วนแล้วแต่ใช่ใครอื่น ญาติเราทั้งนั้นแหละ ช่วยเหลือกันไป ร่วมแรง เท่าที่กำลังกายจะมี ร่วมใจ ที่ยังเหลือกันคนละดวงเดียวนี้ เข้าแก้ปัญหา ณ เบื้องหน้านี้ ให้ลุล่วงไปด้วยดีเถิด

หลวงพ่อ ท่านมาบอกผ่านจอทีวีเมื่อครู่ก่อนหน้านี้ ทำให้นึกได้ ถึงข้อความที่เขียนข้างบนนั้น เลยมาเขียนซ้ำ และ ขอยกคำที่หลวงพ่อท่านบอกมาว่า น้ำท่วมนั้น แก้ได้ด้วย น้ำใจ

_/\_

ขอความสวัสดี จงบังเกิดมีกับทุกท่านเถิด