ช่วยผู้ได้รับทุกข์จากภัยน้ำท่วมแล้ว ๒๐๐๐ บาท

ตามที่ได้ตั้งใจไว้ว่าจะ เขียนหนังสือหาตัง ไปช่วยเพื่อนผู้ตกระกำลำบากนั้น แม้จะขายไม่ได้ แต่ก็มอบเงินออกไปเองได้ พอดีเย็นวาน, ๒๙ ตค, กลับบ้าน เห็นเขามีเต้นท์ รับบริจาค ก็เลยนึกถึงความตั้งใจ ที่กำหนดไว้ ก็เลยสมใจ

จบ หรือ เสร็จ จากการบริจาคที่เต้นท์หน้าหมู่บ้านแล้ว พวกเราไปปากเกร็ด พบว่าที่ท่าน้ำนั้น น้ำนองบริเวณเต้นออกกำลังยามค่ำของผู้คนแถวนั้นแล้ว ขึ้นสะพานไปมองเกาะเกร็ดจากด้านบน ก็อย่างที่เห็นแหละ




จากนั้นเตลิดไปไหว้พระ ที่วัดสนามเหนือ แล้วข้ามแม่น้ำลัดเกร็ดไปเกาะเกร็ด ไปได้เพียงวัดปรมัยฯ ทางเดินโอถอป นั้น กลายเป็นน้ำไปหมดแล้วจากแม่น้ำอ้อมเกร็ด หากจะไป ก็คงต้องก้าวข้ามเขื่อนกั้นน้ำไว้ ซึ่งก็ต้องเปียก พวกเรา ๒ คนตาหลาน(ที่พ่อ แม่ มันดันเรียก มะไฟ ว่า พี่ เลยต้องกลายเป็น ลุง)เลยได้แต่มองตาปริบๆ แล้วก็กลับเพราะน้องโซลหิว คนแก่เพลียด้วย ไม่มีแรงพอจะอยู่ต่อในบ่ายวันเสาร์ที่ผ่านมาเลย เสียดายมาก

เจ้าพระยา ที่แยกเป็น ลัดเกร็ด และ อ้อมเกร็ด แล้วกลับมารวมกัน ณ อีกปลายของสายน้ำกลายเป็นเจ้าพระยาดังเดิม

พามากินก๋วยเตี๋ยวเรือท่าสยามพอให้หายหิว และสอนน้องโซลด้วยว่า เขาลำบาก เขาหนาวซ้ำ เขาหิว ดังนั้น เราต้องกินให้หมด กินให้พออยุ่รอด อย่าให้เหลือ




อุรา ก็สอนเขาด้วยเช่นกัน รวมทั้งวิเคราะห์ให้ทราบด้วยว่าหากป้องกันไว้แต่แรกเริ่ม คงไม่รุนแรงถึงกับซีวิตต้องตกล่วงไปเช่นนี้ ด้วยเห็นว่าโตพอแล้ว



ที่บ้าน ๕๓/๕๙๐ ซึ่งสั่งป้ายเลขที่จากเกาะเกร็ด เพียงไม่กี่วันจากเกาะเกร็ด ก่อนน้ำท่วมเมือง

ซีงิต