งานเกษตรแฟร์ และ ปีนี้ ก็ไม่ต่างกัน ตรงที่ซุ้มนิสิตสัตว์แพทย์ยังจำ มะไฟ ได้อยู่
ปีนี้ วันสุดท้ายของงาน ไปเดินดูไม้อีกหนกับน้องโซล และ คุณยายน้องโซล ขากลับ อุรา สั่งปลาย่าง เป็นอาหารมื้อค่ำ เลยต้องเดินไปสั่งอีกหน พวกเธอ ก็ยังจำได้อีกแฮะ
นี่ พวกเขาเรียนกันกี่ปี ชักสงสัย เพราะรู้สึกว่า แทบจะสาม-สี่ปีแล้ว ที่ไปซื้ออาหารให้ลูก พวกเธอก็ทักทุกที ก็ให้งงงๆที่บอกว่า ปีนี้ (ลุง)มะไฟ มาอีกแล้ว
เอาเถอะ ไม่ใช่ว่า อีกสามปี พวกเธอยังจำได้อยู่น่ะ
ไปนั่งเล่น เอ้ยรอปลาย่าง หมูย่าง กับน้องโซล ที่ไม่ค่อยแฮ้ปปี้ เพราะแดดร้อนช่วงหัวบ่าย เลยหาไอติมให้กินจากทางเข้าซุ้ม กินเสร็จ ทารก สนุกกับกล้อง ดันมาถ่ายคนแก่ บอกให้ถ่ายอย่างอื่น มันก็ไม่ยอม เลยสอนมันให้รู้จัก golden ratio และการกด shutter
พอกดดูรูป ขำกลิ้งท้องคัดท้องแข็ง ทั้งตาทั้งหลาน เอ้ย ทั้งลุงทั้งหลาน
เด็กตาเข
เอาไว้ถ่ายโอนรูปมาลงให้ดูก่อน แล้วจะเข้าใจความรู้สึกของ มะไฟ ที่มีต่อทารกนี้ ที่เมื่อ สาม-สี่ปีก่อนหน้านี้ มะไฟ เรียกมันว่า เด็กสองศอก และ ทาริกาศอกกว่าๆนี่แหละ ที่เป็น ต้นเหตุ ของเรื่องราว
อารมณ์ไม่ดี ร้อน |
โกดแล่ว |
No comments:
Post a Comment