Sunday, September 12, 2010

คำ

คำ คำแพง น้ำคำ มันทำให้คนไปตายได้ แม้ว่า ชีวิต จะมีค่า แต่บางครั้ง ชีวิต ก็ดูว่า ไม่สำคัญอะไรนัก
เงินตรา ที่เอามา หามา กันนักกันหนานั้น มันกินได้มั้ย มัน.....
อาหารสักมื้อ ข้าวสักคำ น้ำสักอึก ยังมีค่ามากกว่าเงินตั้งหมื่นตั้งล้านบาทมากมายนัก สำหรับคนที่ไม่มีอะไรกิน
ใช้ว่า เงินจะไร้ค่า แต่ว่า มันอยู่ที่คนจะใช้มันไปอย่างไรเท่านั้นเอง

บางคน เขาพอรอดอยู่ได้ ด้วยเงินเล็กๆน้อยๆเท่านั้น แม้แต่เพียงนั้น ยังโดนหลอก โดนโกงซะอีก

ชีวิต มันจะมีค่าอะไรตรงไหน ฮึ
คุณธรรม มันจะเอาไว้บนท้องฟ้า รึไง ฮึ
การศึกษา มันจะทำให้เกิดมาทำไม ฮึ
ความเจริญ มันวัดกันตรงไหน ฮึ
สิ่งที่จำเป็น ในการดำรงชีวิต มันมีเพียง อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรค ที่อยู่อาศัย เท่านั้นเอง กับ น้ำใจ
น้ำเงิน หรือ ตัวเงิน มันหมดได้ สักวันหนึ่ง แต่ น้ำใจ มันไม่มีวันหมด
กับการที่ ผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง หาเลี้ยงชีพ เลี้ยงครอบครัว ด้วยการเขียนหนังสือขาย ขายฝัน มันเสียหายอะไรตรงไหน
เงินค่าเรื่องเล็กๆน้อยๆ ที่เธอตั้งความหวังไว้ ... ถ้าว่าได้มา มันคงดีน่ะพี่น่ะ.... ไม่ได้ ก็ไม่ว่ากัน....
แม้เพียงนี้ ยังไม่วายโดนโกง ยังกับตั้งใจหลอกกันซะงั้น

รู้บ้างรึเปล่า เธอผ่าตัดสมองมาจนหัวปรุหัวพรุน กินยา แทบจะแทนอาหาร แทบจะเช่าโรงพยาบาลอยู่แทนบ้าน

ปัจจุบันธรรม ที่ท่านก่อขึ้นมานั้น ผลของมันในอนาคตอันใกล้ ท่าน ได้รับแน่นอน
คำ คำแพง น้ำคำ มันทำให้คนไปตายได้ แม้ว่า ชีวิต จะมีค่า แต่บางครั้ง ชีวิต ก็ดูว่า ไม่สำคัญอะไรนัก

วันนี้ ขอบ่น

No comments:


View My Stats