รู้จากของจริง

เดธรี

วันที่ ๒ พวกเรามีโอกาสได้แวะพักสมองกันนิดหน่อย หลังจากคร่ำเคร่งกับการต้อนรับ และ งานที่หนัก เจ็บปวด และแสนหวาน เพราะโดนผึ้งต่อยเอา เพราะดื่มน้ำผึ้ง ที่ซึ่ง เป้าหมาย คือ บริษัท บีโปรดักส์ อินดัสทรี และการเดินทางที่ระทึกใจตลอด จาก เชียงใหม่ไปลำพูน และกลับมาเชียงใหม่ เพราะอาโก ท่านแพ้น้องผึ่ง ทำเอาพวกเราใจหายยยย

ยามค่ำไปนั่ง คุ้มขันโตกกัน

คุ้ม มาเที่ยวนี้ คุ้ม เพราะไปนั่งที่ คุ้มขันโตก

นั่นคือ เดทู

แต่ล้าสเด หรือเดธรี ทำเอางงง เมื่อนั่งกินข้าวมื้อค่ำโต้ะเดียวกับสมาน จู่ๆเสียงมือถือก็ดังก้อง พอยกมาดู กลับกลายเป้นเลขเรียกเข้าจาก สมาน ทำเอา สมานงงงเป้นเห้นคนตายคาตา

ไม่ใช่เกิดขึ้นหนเดียวด้วย เกิดมีสายเรียกเข้าจากสมาน ทั้งๆที่ มือถือสมานก็ไม่ได้อยู่กับตัว แต่มีสายเรียกเข้ามือถือ มะไฟ ซะงั้น

อย่าคิดว่า มือถือของ มะไฟ จะเกิดกับ สมาน รายเดียว วันที่ออกเดินทางมานั้นก็เหมือนกัน มี sms จากคุณตาน้องโซล แต่ ไม่มีข้อความอะไรขึ้นมา เป็นแต่แจ้งมาว่า มีข้อความเข้า มีข้อความเข้าๆๆ

วันนั้น คุณตาน้องโซล ท่านไปผ่าตัด

ขากลับ เราจับ นก ฟ้าใส กลับ งวดนี้ ไม่ใช่ si sa ket แล้ว แต่เป็น นกฟ้าใส

รับรางวัล

น้องส้มเธอว่า ใครถ่ายรูปเธอได้ ในวันไปนั่งคุ้มขันโตก เธอจะให้รางวัล เธอว่า เธอจะไปรำด้วย ให้สังเกตุเอา มะไฟ แอบกระซิบถามคณะของเธอว่า 
เฮ้ย ไอ้ส้มมันไปรำจริงๆหรือ(ว่ะ)
ไม่พี่ มันไม่รำที่นี่ มันรำอีกร้าน รำเบญจรงค์
เพื่อนน้องส้มตะโกนแข่งกับเสียงดนตรีตอบมา

ภาระกิจแรกลุล่วงเมื่อเข้าถึงที่พักโดยสวัสดิภาพตามคำสั่งของน้องส้ม

แม้ยังงั้น งานยังไม่จบ คงได้พบกันอีก
จากกันได้ ก็พบกันได้อีก เมื่อมีเหตุ มีปัจจัยอันเหมาะสม


อย่าริหาเหตุก็แล้วกัน ส้มก็ส้ม แต่เธอคือ ว่าที่ร้อยตรี ...