ปากทางสู่เกาะเกร็ด
เข้าไปก็เจอโรงทาน นึกถึงคราวที่ไปทำโรงทานช่วยคุณพิมที่คำเขื่อนแก้วครานั้น ครั้นพอทราบว่า เป็นงานถวายเพลิงพระราชทานให้กับหลวงพ่อท่าน ก็ไม่รอรี เข้าไปขอก๋วยเตี๋ยวกินก่อน ๑ ถ้วย
ยกมือท่วมหัว ขอให้อานิสงส์นี้ จงดลให้ผู้ที่มาทำโรงทานทุกท่าน จงมีกิน มีใช้ อย่าได้อด ไปไหนมาไหน ขอให้มีผู้ช่วยเหลือตลอด อย่าได้ขาดตกบกพร่องอันใดเลย
นัดกับ พาย ดุ๊ก เอาไว้ เลยต้องรีบโทรฯไปบอกเพื่อน เพราะเพื่อนขับรถมา เกรงว่าจะหาที่จอดลำบาก แต่ ที่สุด ก็จอดซะไกลลิบ พาย บอกมางั้น
ที่ท่าสนามเหนือ เรือกำลังจะออก อารามรีบเลยไม่รอเพื่อน ขอโทษจริงๆน่ะ แต่กะไปเจอกันที่ท่าวัดปรมัยฯนั่นแหละ หลังจากเข้าไปไหว้พระในโบสถแล้ว
ทักทายกันไม่กี่คำ พายบอกว่าหิว เลยพากันเดินไปรอบๆบริเวณทางเดิน เพื่อพาพายกับดุ๊ก ไปกินอาหารเช้า ก็ร้านก๋วยเตี๋ยวทอซอนขาประจำ ดุ๊กพูดคุยกับเจ้าของร้านสนุกสนานออกรสชาติดีแฮะ ไม่เชื่อ ลองมาฟังดุ๊กคุยดูเอาเองเหอะ
....เจ้าของที่ ถึงกับตรอมใจตาย เพราะสวนทุเรียนเสียหายหมด....
..... ต้องถามว่า ทุเรียนเมืองนนท์ เหลืออยู่กี่ต้น ....
...คงเอาพันธุ์ที่เอาไปปลูกที่จันทร์ ย้อนกลับมาใหม่ได้ครับ ....
... แต่ก็ไม่ใช่วันสองวัน ต้องสามสิบสี่สิบปี กว่าจะออกผล....
สาระที่พอสรุปได้ จากเจ้าร้าน กับ ดุ๊ก
มะไฟ กับ พาย ก็ได้แต่นั่งฟังสองปราชญ์เขาเสวนากัน
สะพานเชื่อมภพ |
อิ่มแล้ว เตลิดไปวัดเสาธงทองกัน ไปไหว้พระ นับว่าเป็นบุญที่ช่วงเข้าไป กลับว่างเปล่า ไม่เบียดเสียดผู้คน
ลิบๆสูงลิ่วเป็นฉากหลังคือต้นยาง ๒๐๐ กว่าปี กับเจดีย์ย่อมุม |
แผ่เมตตาแล้ว ออกมาเดินรอบๆบริเวณวัด ที่ไม่เคยเดินเลย นับตั้งแต่เกิดมาในชีวิตนี้
เก่า ใหม่ |
ซีงิต
พอออกมาที่ศาลา ก็เจอกับฝูงผู้คนที่หลั่งไหลกันมาเที่ยว ไม่รู้ว่ามาจากไหนกัน พาย ดุ๊ก ที่ยืนรอด้านนอกที่ศาลาริมน้ำ ก็ยังกับรู้ เดินออกมาจ้องดูพอดี
ก่อนออกจากเส้นทางรอบเกาะ |
ทำไมน่ะ ทำไม ทางเข้า มักจะถ่ายเอาเป็นรูปสุดท้ายไปซะแทบทุกครั้ง |
แยกกันกับ พาย ดุ๊ก ที่ท่าวัดปรมัยฯ ราวๆบ่ายโมงครึ่ง
เดี๋ยวขอให้ถ่ายโอนรูปจากกล้องลงมาก่อน แล้วจะนำรูป ชุด เกาะเกร็ด เกาะแห่งชีวิต นี้มาลงให้ได้ดูชมกัน
แหมแหมแหม มาถ่ายเอ้า ถ่ายเอา เขินน่ะ |
No comments:
Post a Comment