วันกีฬา ประจำปีของ สทน. เวียนมาบรรจบอีกหนหนึ่งแล้ว ปีที่แล้ว สีฟ้า หัวหน้าทีมเชียร์น่ารักมาก
ปีนี้ สีม่วง
กีฬาเป็นยาวิเศษ
ก็ได้ลงเล่นอยู่ ๑ ชนิดกับน้องนุ่งเค้า วิ่งกระสอบ วิ่งแข่งกับสีอื่นชนิดที่เรียกว่า ไม่มีสีไหนไหนมาสู้ได้ แม้แต่กรรมการ ยังต้องมาบอก
พอแล้วพี่ มะไฟ พอแล้วครับ ไม่ต้องวิ่งแล้วครับ
อ้าว ทำไมรึ แล้วสีอื่นทำไมเขาไม่วิ่งกันล่ะ
เขาเข้าเส้นชัยกันหมดแล้วครับ เหลือแต่สีม่วงของพี่นี่แหละ พี่ได้ที่ ๒ เพราะยังเหลือสีม่วงอีก ๑ คน ยังไม่ได้วิ่ง
ขำก็ขำ อายน่ะไม่เท่าไรหรอก เพราะสีม่วงมีอะไรแปลกๆอยู่เสมอ กองเชียร์ ก็เริดสะแมนแตน แข่งอะไร ก็ยกชัยชนะให้กับสีอื่นเค้า เป็นที่น่ารักชื่นชมยินดีของผองเพื่อนไปซะทุกสี
อ้ออ้ออ้อ มี ๒ อย่างซิ ชนะเขาหมด เปตอง (โยนลูกเหล็ก) กับ ชักคะเย่อ ออกแรงท้านน้าาาาาาาาาน
ก็ดูว่า จะเป็นที่ล้อเลียนว่าใช้แรงมากกว่าใช้สติปัญญา แต่อย่าลืม เรามี แรงใจ อยู่ด้วยน่ะ
ยังไม่มีรูปมาให้ดู รู้แต่ว่า เป็นการเล่นกีฬาจริงๆจังๆ ไม่ใช่เกมส์กีฬา เหมือนปีที่แล้ว แต่ก็ สนุกกันดีทุกคน นัยว่า ลองเปลี่ยนแปลงดู
งั้น ปีหน้า ขอเสนอให้จัดกีฬากลิ่น เห็นแต่มีกีฬาสีกันแทบทั้งนั้น ลองจัดกีฬากลิ่นกันดูสักปีน่ะ
ลป. ลืมไป ปีหน้าพบกันใหม่น่ะ ด้วยกีฬากลิ่น ก่อนลงแข่งขัน กรุณา....ฯลฯ
No comments:
Post a Comment