A verse from ThaiFreeBSD board

ไปเจอ กลอนที่เคยโพส บน Thaifreebsd บอร์ดที่อยู่บน Thai net เมื่อก่อนโน้น ผมเก็บไว้


The computer center is empty,
Silent except for the whine of the cooling fans.

I walk the rows of CPUs,
My skin prickling with magnetic flux.

I open a door, cold and hard,
And watch the lights dancing on the panels.

A machine without soul, men call it,
But its soul is the sweat of my comrades,

Within it lie the years of our lives,
Disappointment, friendship, sadness, joy,

The algorithmic exultations,
The long nights filled with thankless toil,

I hear the echoes of sighs and laughter,
And in the darkened offices The terminals shine like stars.

-- Geoffrey James, The Zen of Programming

อยู่อ้างว้างกลางห้องคอมพิวเตอร์ ไม่พบเจอสิ่งใดให้ฉงน
ไม่มีแม้สรรพเสียงสำเนียงกล นอกจากบนเพดานบานพัดลม

ย่างก้าวไปในแถวเครื่องคณิต โดนสะกิดด้วยกระแสแม่เหล็กสม
เปิดประตูอู้หูหนาวบรม แล้วก็ชมแสงไฟเต้นไปมา

มนุษย์กล่าวเครื่องกลไร้กมลจิต แต่จงคิดว่ามาจากเหงื่อเพื่อนข้า
ทั้งสนุก สุข เศร้า เคล้าน้ำตา ลำดับมาเรียงร้อยคล้อยอารมณ์

ความตรากตรำในค่ำคืนอันไร้ค่า แว่วเสียงฮาและเฮ้อเพ้อกันขรม
สำนักงานก็มืดมิดมิคิดชม ชุมสายสมสว่างจ้าเพียงดารา

ถอดความโดยคุณ praphrut608

ด้วยความเมตตาจาก ท่านพี่ ว.ณ. สุราษฎร์ธานี มอบให้มา มะขาม คินเดินดน มะไฟ ฅนเหลิงฟ้า จึ่งนำมารักษาไว้ ณ ที่นี่

กลางดึก ตื่นมาเพราะฝนลง มาเจอกับพี่ท่านอยู่เวรพอดี ได้สนทนากันแต่พอระลึกถึงความก่อนหน้าโน้น เลยจับสภาวะนั้นไว้