เกาะเกร็ด

ปากเกร็ด–เกาะเกร็ด ยังคงมีมนต์ขลังอยู่เสมอ มิรู้คลาย ไปกี่เที่ยว กี่หน ก็ยังมีสิ่งที่ให้ยล ยิน เยือนไปซะทุกครั้ง
สื่อรายวัน ก็หนังสือพิมพ์นั่นแหละน่า เอาเรื่องปากเกร็ด มาลงวันอาทิตย์ ให้ได้อ่านอีกหนแล้ว

เกาะเกร็ดเอง ใครจะชอบกินอะไรก็ตามแต่ มะไฟ ไปทีไรขอกินเมี่ยงคำก่อน และหิ้วติดมือกลับบ้าน ๒ ชุด ทุกครั้งไป ก็เขาเตรียมสดๆมาให้เห็น แต่ว่า กลับบ้าน ก็เล็มๆดมๆ กัดๆ ไม่เคยกินหมดชุดสักหน อย่างน้อยก็ มะนาว ไม่เคยได้ผ่า หั่น มากินหรอก เสียดาย เลยปล่อยไว้งั้น จนมะนาวแห้ง ไปก็หลายผล

อีกอย่าง กระเทียม เอามาแต่พอกินคนเดียว ก็ประมาณว่า สองสามวิคแหละ หมด พวกไส้อั่วหน่อกะลาอะไรเนี่ย ต้องเดินกิน

ถ้าวันไหนหิวโซ ก็พึ่งพาร้านริมน้ำ แต่มักไม่ค่อยได้กิน เพราะผู้คนเยอะมากจริงๆ แล้วคนขาย เขาก็ไม่ใช้คนขายอาชีพ การทำ การขาย การเตรียม จึงดูไม่ค่อยทันใจ ต้องคนที่รู้ใจเท่านั้น ถึงจะทนรอกินได้

อิอิ ส่วนมาก ทารกท้านน้าน ไปนั่งคุยกันไป กินไป บางที นั่งแช่อยู่ตรงนั้นเลย เจ้าของร้านก็ใจดี ไม่ว่าอะไรกัน

แต่ตัวปากเกร็ดเอง ไม่ค่อยได้เดินเที่ยวนัก แม้กระทั้งว่า ไปพักรักษาตัวช่วงผ่าตัด ก็เพียงเดินเข้าออกป้ายรถเมล์ ที่พัก นานๆ ถึงออกไปเดิน ไปยืนท่าน้ำ สะพานข้าม ก็เคย สวยครับ สวยงามตาตื่นใจจริงๆ โดยเฉพาะองค์เจดีย์เอียง ยามค่ำคืน

วันนี้ จะไปอีก หลังจากกลับจากโลกกลางวานนี้แล้ว