ครม : ฅนรถเมล์

ฅนรถเมล์ ที่ต้องขึ้นรถเมล์ไปทำงานกลับบ้านแทบทุกวัน วันไหนพอมีที่ให้ยืนได้ ก็นับว่าบุญแล้ว มิพักต้องหวังว่าจะมีที่นั่งหรอก

เพราะฉะนั้น ลงว่าถ้าได้มีที่นั่งสบายๆ ครม เขาก็เอาทั้งนั้นแหละ ตราบเท่าที่ราคาไม่แพงนัก อย่างว่า สาย ๑๕๐ โกโรโกโสเนี่ย วิ่งคู่กันมากับรถตู้ใหม่ๆติดแอร์ ประกันได้ว่า ต้องกระโดดใส่รถตู้อยู่แล้ว เพราะราคาห่างกันแค่ ๒ บาทเอง นี่หมายถึงว่าวิ่งจากสี่แยกหลักสี่ ไป กฤษดานคร น่ะ

นี่เล่นมีทั้งรถแอร์สีเหลืองคันใหญ่ นั่งสบาย, สาย ๑๕๐ น่ะ, ราคาก็สิบบาทเท่ารถตู้ มันยิ่งเพิ่มโอกาสได้นั่งสบายๆเข้าไปอีก ชาว ครม เขาก็ล้วนแต่ดีใจกันทั้งนั้นแหละ เพราะชีวิต มันดูสะดวกสบายขึ้น ดีขึ้น แม้จะระยะสั้นๆก็เถอะ ตราบเท่าที่ มีโอกาส เลือกหาสิ่งดีดี มาให้กับตัวเองได้ ย่อมดีกว่า การทนทรมานอยู่จำเจ ซ้ำซากกับของเก่าทรุดโทรม ที่ไม่มีความหวังใดใดอยู่เลย แน่นอนว่า เมื่อมีโอกาสได้ดี คนเขาย่อมเลือกเอาทางนั้น

การใช้ชีวิตอย่างสงบ เรียบง่าย ย่อมประเสริฐสุด แต่แปลก ทำไมบางอย่างที่ไม่พึงปราถนาเลย กลับมาปรากฏขึ้นได้ ราวกับปราศจากสติสัมปชัญญะฉะนั้น

คงเหลิงไปมั้ง คงลืมไปรึเปล่า หรือว่านึกว่าอยู่ในจังหวัดของฉัน เลยทำอะไรตามอำเภอใจได้ อิอิ

ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน ความคงทนพิสูจน์ ฅนรถเมล์: คอ รอ มอ

มะไฟ ฅนยาก