เมื่อวานนี้ ช่วงเช้ามืด ฝนพรำตลอด กอรปด้วยมึนๆหัว จะออกอาการเหมือนปวดหัวแทบระเบิดอีก ก็กะว่าจะพัก แต่มานึกขึ้นได้ว่า แขกจากต่างแดน เขามาตั้งไกล สุราษฎฯโน่น ยังขึ้นมาได้ ทำไมกะอีแค่ ปากเกร็ดเท่านี้ จะไปทำงานไม่ได้
จับแท้กซี่อีกรอบ มาถึงที่ทำงานราวๆแปดโมงสิบนาฑี
ก็บรรยาย นำชม ให้กับคณะครูทุกท่านจนเที่ยง เกือบบ่าย ถึงได้ไปนั่งกินข้าวเที่ยง เจอกับ ปลิว ซึ่งก็มาช้าด้วยเหมือนกัน ก็รายการงานเดียวกัน
ชื่นใจ ที่ทำงาน แม้ไม่ตรากตรำ แต่ก็ดูว่า เป็นงานแรก ที่ทำเอามากินข้าวช้า
ก็บอกกับคณะครูไป เรื่องกากฯ มีเพราะจำเป็นที่ต้องรับเครื่องปฏิกรณ์ปรมาณูไว้ แล้วก็ใช้งานไป แล้วก็เกิดกากฯออกมา แล้วก็ขยายความไป
ก็บอกกับคณะครูไป เรื่องเครื่องปฏิกรณ์ปรมาณูเพื่อการผลิตกระแสไฟฟ้า มันต่างกันยังไงกับเครื่องปฏิกรณ์ปรมาณูที่มีอยู่ กากฯ ไม่ต่างกัน แท่งเชื้อเพลิงต่างหาก ที่ต่างกัน
ก็บอกกับคณะครูไป เรื่องการ เก็บรักษษกากฯ และ การทิ้งกากฯ รวมทั้งปัญหาที่ทำให้ดำเนินการไปไม่ได้
ทุกอย่าง เอาความจริงมาเปิดเผย หากใครเห็นว่า ที่บอกไป ไม่จริง ก็แสดงว่า ขนาดคนในเอง ยังปกปิด แล้วความโปร่งใส จะมีมาจกไหน ดังนั้นจึงเชื่อได้ว่า สทน. จึงยังคงพอเชื่อถือได้อยู่บ้าง เพราะยังไม่มีเสียงท้วงทัก
อ้อ แน่นอนว่า เรื่องป้ายเตือนรังสี ที่ต้องเน้น เพราะ IAEA มาสรุปย้ำให้เจ็บใจ จากกรณี โคบอลต์ ๖๐ เมื่อ ๑๐ ปีก่อน
ว่าง ก็มาเยี่ยมได้อีก ตลอดเวลาน่ะครับ
วันนี้ กันไว้ก่อน เอาแจ้คเก้ต ThaiBSD ของ อ.โจ้ มาใส่ไว้ดีกว่าปวดหัวทีหลัง เพราะหนาวเครื่องปรับอากาศ
No comments:
Post a Comment