ธมฺม ทานํ สพฺพ ทานํ ชิเนติ

ผู้คนทุกวัน ดูจะวุ่นวายมากกว่าเก่าก่อน ไม่ต้องนานมาก เอาแค่ เมื่อยี่สิบปีที่แล้ว กับ สามสิบปีที่แล้ว ก็พอมองออกถึงความแตกต่าง

กาลเวลาล่วงไป พุทธศาสนิก กลับปฏิบัติธรรมกันน้อยลง แต่ถาวรวัตถุ และวัตรปฏิบัติเพี้ยนๆ กลับมากขึ้น

ยิ่งเทคโนโลยีเจริญมากขึ้นเพียงไร สิ่งที่ได้กล่าวไป ยิ่งเด่นชัดเจน และเพิ่มปริมาณมากขึ้นเพียงนั้น

ดูเอาเถิด แค่ต้นไม้รูปร่างแปลกๆ ก็ไปกราบไหว้ ทำให้นึกถึงเรื่องเล่าในสมัยพุทธกาล ที่ผู้คนไปกราบไหว้ ต้นไม้ ภูเขา สาระพัดสิ่ง เอามาเป็นสรณ ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ถูก

พุทธานุภาพ แผ่ไปที่ใด แสงสว่างแห่งธรรม แผ่ไปทิศใด พระอริยสงฆ์สาวก มุ่งไปเผยแผ่พระพุทธศาสนา ยังตำบลใด ความเห็นผิดๆเหล่านั้น ล้วนถูกลบล้างไปสิ้น และต่างหันกลับมายืดถือเอา พระรัตนตรัย เป็น สรณ เพราะ พระรัตนตรัย คือ สรณอันเกษม

ในชีวิตจริง เห็นแม่บ้านทำความสะอาด สทน. ท่านหนึ่ง เธออ่านหนังสือในยามว่าง ล้วนแต่เรื่องผีมั่ง เรื่องเหลือเชื่อมั่ง ก็ทำให้นึกถึง หนังสือ พระอานนท์พุทธอนุชา ที่ ไก่แจ้ เธอมอบให้มา เลยยกให้แม่บ้านท่านนั้นไป

ธมฺม ทานํ สพฺพ ทานํ ชิเนติ

ยกมือไหว้พระ นั่นเป็นแต่ภายนอก ภายในใจท่าน ขอให้ระลึกถึง พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ ให้ได้ เพราะ นี่คือ พระรัตนตรัย ที่เป็นสรณอันเกษม

นโมตสฺส ภควโต
อรหโต
สมฺมา
สมฺพุทฺธสฺส นโมตสฺส ภควโต
อรหโต
สมฺมา
สมฺพุทฺธสฺส นโมตสฺส ภควโต
อรหโต สมฺมา
สมฺพุทฺธสฺส

พุทธํ สรณํ คจฺฉามิ
ธมฺมํ สรณํ คจฺฉามิ
สงฺฆํ สรณํ คจฺฉามิ

กราบขออภัย แก้ไขคำผิด จาก สรณั เป็น สรณํ