59 ปีกับอีก 3 วัน ... ปีที่ 60 แล้ว

ความเป็นมา และ เป็นไป ที่มีเบื้องหลังด้วยหลักการ

๑๓ พค ที่ผ่านมา เป็นวันพระ วันพระที่ปกติจะเปลี่ยนมาลัยเอาตอนค่ำไปแทบทุกครั้ง .... เพราะช่วงเช้าต้องไปทำงาน ต่อเมื่อกลับมาบ้านเท่านั้นหรอกครับ ถึงได้มีเวลามาเปลี่ยนมาลัย ถวายดอกไม้  ... แต่ วันพระนี้ มีเวลาเพราะ ว่าง เลิกทำงานแล้ว

ไปหามาลัยที่เป็นเส้นๆคล้องมา ๔ เส้น เอาไว้ คล้องมุขศาล ที่บ้าน และมาลัยพวง ๘ พวง สำหรับองค์พระบนหิ้งพระ
นำมาลัยเส้น มาเลือก กะจะคล้องที่ศาลก่อน แต่มานึกได้ว่าน่าจะนำมาลัยพวงจากหิ้งพระ มาคล้องช้าง ม้าบนศาลด้วย เลยเข้าไปในบ้าน ไปเปลี่ยนที่หิ้งพระเสียก่อน

ออกจากห้องพระมา กำลังจะออกประตูบ้าน เจอตะขาบ ลำตัวขนาด ๒ นิ้วก้อยมาวางเรียงกัน ยาวสักประมาณครึ่งศอก เขาเดินเพ่นพ่านแคล่วคล่อง ปราดเปรียวว่องไว ตามประสาเขา อยู่ด้านนอก ก็ตรงใกล้ๆกับที่หยุดพักทีแรกก่อนเข้าบ้านนั้นแหละ

ได้แต่แผ่เมตตาไป .. พญางูทั้ง ๔ ครับ กระผมมาขออาศัยอยู่เพื่อปฏิบัติธรรมของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น เพียง ๑ ชั่วชีวิตเท่านั้นเอง ได้โปรดปกปักรักษาผม และ ครอบครัวให้ด้วยเถิด กุศลใดใดที่สั่งสมมา ขอจงรับไปด้วยเถิด ....

ก็ยืนยันกันอยู่ตรงนั้น ครับ ยืนยันกันจริงๆ ผมไม่กล้าออกไป เขา ไม่เข้ามา  ที่สุด เขาก็วกลี้หายไปในพงกอชะบาเหลืองตรงหัวนอน ก็ห้องพระนั่นแหละ แต่เป็นด้านนอก

คล้องมาลัยเส้น ให้กับทั้ง ๔ มุขของศาล แต่มีอยู่ ๑ เส้น ที่ดอกไม้หลุดไป ๑ ช่อ เลยคล้องไม่ได้ เลยนำมาวางไว้ที่โคนต้นชะบา

ยายข้างบ้านแกเดินมารดน้ำต้นไม้ ก็บอกแกว่า ตะขาบน่ะ ระวังด้วย แกก็เออ ไปไหน ยังไง ... ฯลฯ

ชะบาเหลือง

พอวันถัดมา กลับพบว่า มาลัยเส้นนั้น มาวางบนกิ่งชะบาซะงั้น  แต่วันนั้นยังไม่รู้ว่า มาลัยมาอยู่บนกิ่งชะบาแล้ว  เข้าใจว่าคงเป็นยายที่มารดน้ำต้นไม้นั่นแหละ เป็นผู้เอามาวางพาดไว้ เพราะคงเห็นว่ายังใหม่อยู่มั้ง

ก็ให้นึกขำ
นี่ถ้ามีคนมาเห็นเข้า หรือพวกบ้ามาลัยมาเจอะเจอเข้าละก็ ตึ๋งเอ๋ย งานเข้าาาา

วันนั้นวันพระ เลยได้แต่นั่งปฏิบัติไปตามกำลังกาย ตามกำลังสติ ปัญญาจะพอมี แลตั้งใจปฏิบัติจริงๆจังๆ เพราะเห็นว่าเป็นวันดีจริงๆ ที่มาจวบเข้ากับอายุครบ ๕๙ ขวบพอดีในวันที่ ๑๓ พค .... วันเกิดตรงกับวันที่ ๑๔ พค

รุ่งเช้ารีบตื่นมาแต่ตีสี่ครึ่ง มาหุงหาอาหาร ก็แค่หุงข้าว ต้มไข่ ดาวไข่ เพื่อเตรียมตัว ไปใส่บาตรในวันเกิด และ ทำบุญ ในเช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากปฏิบัติธรรมมาในคืนนั้นด้วย คดข้าวใส่ลงหม้อ นำไข่ต้ม ไข่ดาวใส่กล่องข้าว มีน้ำเปล่า ๑ ขวดใหญ่ ได้เกลือ ๑ ห่อเล็กๆ ไปใส่บาตรที่วัดชลประทานฯ

มาลัยเส้นชมพูบนกิ่งชะบาเหลือง

นั่งอยู่ในวัด จนพระท่านฉันภัตตาหารเสร็จ ให้พร ก็ตั้งจิตอธิษฐาน อุทิศส่วนกุศลให้กับ คุณแม่-พ่อ ทั้ง ๓ ท่าน อันมี แม่-พ่อ บังเกิดเกล้า แม่-พ่อ ที่เลี้ยงดูมา และ แม่มะลิพ่อแก้ว โพธิพิณย์ คุณแม่คุณพ่อของกุสุมา .... พ่อตา แม่ยาย นั่นแหละน่า

กลับมาบ้าน เอาบุญมาฝากทุกคนที่ยังหลับไหลอยู่ ที่ตื่นมาทำงาน ก็บอกไป

พอออกเดินไปข้างๆบ้าน กลับพบว่า มาลัยเส้นนั้น มาพาดที่กิ่งชะบา อย่างที่เขียนไปเมื่อก่อนนี้

เอาเถอะๆ แต่ก่อนเคยแช่งไว้ ให้จนไปหมดโคตรสำหรับคนเล่นหวยเล่นเบอร์ ก็ขอถอนคำแช่งล่ะกัน แต่ถึงยังงั้น ผมก็ไม่เล่นน่ะ หวย เบอร์น่ะ แชร์ด้วย  ไม่เล่น

เมื่อวานโน้น พบว่าตัวด้วงเอาหัวไปซุกไว้ที่มุมประตูห้องน้ำ พวกไปมุดเข้าไปได้ไงไม่รู้ รู้แต่ว่า งับประตูไม่สนิท ความที่กลัวฆ่าสัตว์ เลยสังเกตุดู  .... โถโถโถ พ่อคุณ พ่อมุดเข้าไปได้ไงน่ะ ดึงก็ดึงไม่ออก ได้แต่นึกถึงปฐพี ขอให้แยก ขอให้ร่วน ขอให้อ่อน พอที่เขาจะแหวกออกมาได้เองเถิด ...

ก่อนหน้าที่จะเขียนนี่แหละ ก็เห็นว่าเขาเดิน เขาคลานออกมาจากห้องน้ำ
ทั้งตะลึง ทั้งดีใจสุดขีด ที่เขารอดมาได้ อย่างน้อยๆ แม้เขาจะออกมาได้เอง แต่เราก็เอาใจช่วย

ห้าสิบเก้าปีกับอีกสามวันแล้ว วันนี้วันที่ ๑๖ พฤษภาคม ๒๕๕๕ เป็นปีที่หกสิบแห่งชีวิตแล้ว ปีที่หกสิบเข้ามาได้สามวันแล้ว

นโม ตสฺส ภควโต

อรหโต

สมฺมา

สมฺพุทฺธสฺส นโม ตสฺส ภควโต

อรหโต

สมฺมา

สมฺพุทฺธสฺส นโม ตสฺส ภควโต

อรหโต สมฺมา

สมฺพุทฺธสฺส

พุทฺธํ สรณํ คจฺฉามิ

ธมฺมํ สรณํ คจฺฉามิ

สงฺฆํ สรณํ คจฺฉามิ

ทุติยมฺปิ พุทฺธํ สรณํ คจฺฉามิ

ทุติยมฺปิ  ธมฺมํ สรณํ คจฺฉามิ

ทุติยมฺปิ  สงฺฆํ สรณํ คจฺฉามิ

ตติยมฺปิ พุทฺธํ สรณํ คจฺฉามิ

ตติยมฺปิ  ธมฺมํ สรณํ คจฺฉามิ

ตติยมฺปิ  สงฺฆํ สรณํ คจฺฉามิ

ให้นึกถึงศีล ๕ ข้อนั้น และ ให้นำมาศึกษาเอามาใช้ในชีวิตประจำวันให้ได้ ว่า แต่ละข้อ ต้องทำอย่างไร 
อย่างข้อ ๓ ข้อกาเมฯ นั้น ก็ให้ สำรวมสฬายตน ไม่หมกมุ่นในกามคุณ อันเป็นของต่ำของชาวบ้าน ไม่ล่วงละเมิดสิ่งอันเป็นที่รัก ที่หวงของบุคคลอื่นเขา 
ในข้ออื่นๆ ก็ให้ศึกษาเอา และ ทำให้ได้ตามนั้นไป

แผ่เมตตาไป 

ความจริงที่ได้รับทราบจากแม่-พ่อ คือว่าเกิดปี พ.ศ ๒๔๙๖
ดังนั้น ในวันที่ ๑๓ พค จึงครบ ๕๘ ปีเต็มๆ เรียกว่า ๕๘ ปีนั้นแบกไว้เต็มที่
พอวันที่ ๑๔ พค ก็ครบปีที่ ๕๙ ทันที
วันที่ ๑๓ อายุยังคงเป็น ๕๘ ปี

๕ = 4+1
ดังนั้น ๕๘ ก็คือ 418
และวันที่ ๑๓ หากกลับกัน มันก็คงใช่ 31
คือ คนเรามันต้องรู้จักคิดกันมั่งน่ะ