ปิโย พฺรหฺมานมุตฺตโม
ปิโย นาคสุปณฺณานํ
ปิยินฺทริยํ นมามิหํฯ
พระองค์ทรงเป็นที่รักสูงสุดของพวกพรหม
พระองค์ทรงเป็นที่รักของพวกนาคและครุฑ
พระองค์ทรงมีพระอินทรีย์น่ารัก ข้าพเจ้าขอนมัสการ
เพิ่งกลับจากทำบุญที่หน้าหมู่บ้าน ที่ คณะกรรมการหมู่บ้าน เขาอาราธนาพระสงฆ์ มาให้ชาวกฤษดานคร ได้ทำบุญร่วมกัน ในวันมหามงคล ๕ ธันวาคม นี้
ด้วยกุศลแห่งการทำบุญเมื่อเช้านี้ ขอให้ในหลวงของผม มีความสุขกาย สุขใจ มีพระพลานามัยสมบูรณ์ เป็นที่รักยิ่งของปวงชนชาวไทยตลอดไป ดั่งคาถาข้างบนนั้นเทอญ
พระคาถา คัดลอกจาก ที่ระลึก ทำบุญคล้ายวันเกิด และ ฉลองสมณศักดิ์พัดยศ พระธรรมธีรราชมหามุนี (โชดก ญาณสิทฺธิ ป.ธ. ๙) ๑๖ เม.ย ๒๕๓๑ อิติปิโส รัตนมาลา
2 comments:
ลุง ผมไม่เห็นด้วย
ลุง อวยพร จะหมดแล้ว ผมจะอวยพรอะไร
ลุง ขอให้ในหลวงของผม ได้ไงต้อง ขอให้ในหลวงขอเราสิ
อิอิอิ (แอบแซวเล่นนะครับ แต่ก็จริงนะ ผมว่าไม่ใช่ลุงคนเดียวหรือ แต่ทั้งปวงชนไทยทุกๆคนครับ)
ครับผม
ใช่ใช่ใช่ครับผม จริงด้วย ในหลวงของพวกเราทุกคน
ไม่มีพระองค์ท่าน ผมไม่ได้มีชีวิตรอดมาได้นั่งเขียนอะไรต่อมิอะไรได้อย่างนี้หรอกครับ
ทีแรก จะไม่แตะอีกจนกว่าจะขึ้นปีใหม่ แต่ มานึกอีกที ก็เท่ากับว่า ไม่ได้ทำอะไรเลย ซึ่งก็ใยมิใช่ว่า ไม่รักพระองค์ท่าน
พอนึกได้เท่านั้นแหละ ทำทุกอย่าง ที่คิดว่าอยากทำ เพื่อในหลวง
ส่วนที่ไม่ดี ขอน้อมรับไว้แต่ผู้เดียว ส่วนดี ขอยกให้พระองค์ท่าน
Post a Comment