Saturday, December 5, 2009

ธันวาคม เดือนมหามงคล

ปิโย เทวมนุสฺสานํ
ปิโย พฺรหฺมานมุตฺตโม
ปิโย นาคสุปณฺณานํ
ปิยินฺทริยํ นมามิหํฯ

พระองค์ทรงเป็นที่รักของเทวดาและมนุษย์
พระองค์ทรงเป็นที่รักสูงสุดของพวกพรหม
พระองค์ทรงเป็นที่รักของพวกนาคและครุฑ
พระองค์ทรงมีพระอินทรีย์น่ารัก ข้าพเจ้าขอนมัสการ

เพิ่งกลับจากทำบุญที่หน้าหมู่บ้าน ที่ คณะกรรมการหมู่บ้าน เขาอาราธนาพระสงฆ์ มาให้ชาวกฤษดานคร ได้ทำบุญร่วมกัน ในวันมหามงคล ๕ ธันวาคม นี้

ด้วยกุศลแห่งการทำบุญเมื่อเช้านี้ ขอให้ในหลวงของผม มีความสุขกาย สุขใจ มีพระพลานามัยสมบูรณ์ เป็นที่รักยิ่งของปวงชนชาวไทยตลอดไป ดั่งคาถาข้างบนนั้นเทอญ

พระคาถา คัดลอกจาก ที่ระลึก ทำบุญคล้ายวันเกิด และ ฉลองสมณศักดิ์พัดยศ พระธรรมธีรราชมหามุนี (โชดก ญาณสิทฺธิ ป.ธ. ๙) ๑๖ เม.ย ๒๕๓๑ อิติปิโส รัตนมาลา

2 comments:

dekdar said...

ลุง ผมไม่เห็นด้วย
ลุง อวยพร จะหมดแล้ว ผมจะอวยพรอะไร
ลุง ขอให้ในหลวงของผม ได้ไงต้อง ขอให้ในหลวงขอเราสิ

อิอิอิ (แอบแซวเล่นนะครับ แต่ก็จริงนะ ผมว่าไม่ใช่ลุงคนเดียวหรือ แต่ทั้งปวงชนไทยทุกๆคนครับ)

มะขาม said...

ครับผม
ใช่ใช่ใช่ครับผม จริงด้วย ในหลวงของพวกเราทุกคน

ไม่มีพระองค์ท่าน ผมไม่ได้มีชีวิตรอดมาได้นั่งเขียนอะไรต่อมิอะไรได้อย่างนี้หรอกครับ

ทีแรก จะไม่แตะอีกจนกว่าจะขึ้นปีใหม่ แต่ มานึกอีกที ก็เท่ากับว่า ไม่ได้ทำอะไรเลย ซึ่งก็ใยมิใช่ว่า ไม่รักพระองค์ท่าน

พอนึกได้เท่านั้นแหละ ทำทุกอย่าง ที่คิดว่าอยากทำ เพื่อในหลวง

ส่วนที่ไม่ดี ขอน้อมรับไว้แต่ผู้เดียว ส่วนดี ขอยกให้พระองค์ท่าน


View My Stats