สื่อ และ นิวเคลียร์

คงเป็นอะไร ที่มักจะบอกเสมอๆว่า ชะตาชีวิต กระมั่งหนา ที่ครั้งก่อนอยู่บ้าน พอดีเปิดทีวีเจอรายการ สมรภูมิไอเดีย ที่ได้ไปเชียร์ ที่กระทรวงฯเมื่อหลายวีคก่อนนู้น เช้านี้ ก็เช่นกัน คุณยอดมนู กับ ผศ.ดร.สมพร กำลังคุยกันอยู่

พวกเขากำลังไปชม เตา ปฏิกรณ์ กัน เอาเครื่องวัดรังสีประจำตัวมาให้คุณยอดมนูดู

อ้อ กลุ่มอินทรีย์ ทั้งคู่ ที่ปรากฏในภาพ, สงกรานต์ และ อนันตชัย

ใน control room

นั่นคือสิ่งที่ปรากฏ และ ที่เรียกว่า ชะตาชีวิต นั่นแหละ

แต่สิ่งที่สื่อนำเสนอ คือเรื่องที่ได้รับมา ที่เขาแบ่งประเภทเครื่องปฏิกรณ์ออกเป็น รุ่นที่ ๓ และมี ๓ แบบคือ bwr, pwr, candu แล้วมาสรุปเอาว่า candu แพงไปไม่มีคนใช้ อย่างนี้ ผู้คนเขาก็หันไปในอีก ๒ อย่างที่เหลือ เท่านั้นเอง ซึ่งเมื่อชี้นำในแนวนี้ สิ่งที่ ขายได้ ก็มีเพียง pwr ในเมื่อ bwr นั้นมันก็พังทลายคาตาให้เห็น แม้ทุกวันนี้ยังแก้แทบไม่ได้ จากกรณี โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ฟุกุชิมะ

น่าสงสารเน้าะ ทั้งสื่อ ทั้งคนไทย ที่ชมชอบอะไรๆง่ายๆ ไม่ยอมใช้วิชาจากกาลามสูตรเข้าจับก่อนตัดสินใจ

โดยเนื้อแท้ หากมองในแง่การใช้ประโยนช์ มันได้ทั้งนั้น หากมองในแง่การรับมือเมื่อเกิด accident ขึ้นมา มันก็รับมือไม่ได้กันทั้งนั้นแหละ ไม่ว่า อเมริกา รัสเซีย(เมื่อก่อนนี้) ยุโรป หรือ ญี่ปุ่น ที่รับมือไม่ได้ เพราะมันเกินขอบชีดความสามารถของ คน ที่จะรับมือ เพราะมันเป็นเรื่องของ ธรรมชาติ ธรรมชาติ ที่ยากที่มนุษย์จะรับมือไหว

หากการมีโรงไฟฟ้าเพื่อใช้ผลิตกระแสไฟฟ้าสำหรับพัฒนาประเทศ อันนี้เห็นด้วย แต่หากมีเพราะ อยากมี หรือ แต่หากมีเพราะประเทศรอบข้างเขามีกันแล้ว อันนี้ไม่เห็นด้วยเลย

โรงไฟฟ้า นิวเคลียร์ ไม่ใช่ราคาถูกๆ ไม่ใช่ขนมที่นึกอยากได้ ก็ไปหยิบฉวยเอามา นี่คือเหตุผลหลัก ดังนั้น หากจะมี ก็ให้มีเพื่อเอาไว้ใช้ประโยนช์ให้เต็มที่เถิด และถ้าให้ดี เรามีสักชุด แล้วให้บริการทั่วภูมิภาคนี้ให้สุดกำลังไปเลยได้ จะดีมาก

ลองคิดดู ถ้าเขมรมี ญวนมี พม่ามี มาเลย์มี อินโดฯมี แล้วมันต่างอะไรกับ กับระเบิด ที่วางเอาไว้ ที่ยังกู้ไม่หมดทุกวันนี้น่ะ

มิสู้ให้มีสัก สอง-สามชุด, ชุด น่ะ ไม่ใช่โรง ๑ ชุดก็ ๔-๖ โรง, แล้วใช้ประโยชน์ให้สุดๆร่วมกันทั่วภูมิภาคจะไม่ดีกว่าหรือ

แล้วมันจะเป็นไปได้มั้ยเนี่ย ฮึ